Szkoła Podstawowa Nr 2 im. Królowej Jadwigi w Sulejowie Biuletyn Informacji Publicznej

PROGRAM

WYCHOWAWCZY

SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 2

IM. KRÓLOWEJ JADWIGI W SULEJOWIE

NA LATA 2015 - 2020

PODSTAWY PRAWNE SZKOLNEGO PROGRAMU WYCHOWAWCZEGO:

Konstytucja RP

Ustawa o systemie oświaty

Karta Nauczyciela

Program polityki prorodzinnej państwa

Rozporządzenie MEN z dnia 21 maja 2001 r. w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół. 

Konwencja Praw Dziecka

Europejska Karta Praw Człowieka

Rozporządzenie MEN z dnia 30 maja 2014 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego
oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół

 Rozporządzenie MEN w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach z dn. 30 kwietnia 2014r.

Statut Szkoły

Słów kilka o patronce szkoły – Królowej Jadwidze

Królowa Jadwiga przyszła na świat 18 lutego 1374 roku jako najmłodsza córka Ludwika Węgierskiego i Elżbiety Bośniaczki.                            Od 1386 była żoną Władysława Jagiełły. Od 1384 roku - królową Polski. Jadwiga stała się sprawczynią i uczestniczką chrystianizacji Litwy. Biorąc czynny udział w rządzeniu państwem, prowadziła głębokie życie religijne. Dzięki aktowi fundacyjnemu i testamentalnemu zapisowi na rzecz Akademii Krakowskiej uchodzi za współzałożycielkę Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zmarła 17 lipca 1399 roku w Krakowie.

8 czerwca 1979 roku w Katedrze na Wawelu Jan Paweł II odprawił po raz pierwszy Mszę św. ku czci błogosławionej królowej Jadwigi, wynosząc ją tym samym na ołtarze. Kanonizował ją w 1997 roku.

Fundowane przez nią ołtarze, kościoły czy też założone kolegium psałterzystów służyły nie tylko życiu religijnemu, także kulturalnemu.

Jadwiga (1374 - 1399) urodziła się i wychowała na Węgrzech. Była córką króla Węgier, który po śmierci Kazimierza Wielkiego został również królem Polski. W jej żyłach płynęła krew Piastów (babcie Jadwigi były Polkami i Piastównami) i to między innymi zadecydowało, że po śmierci ojca, króla Ludwika, przekazano tron Jadwidze. Młodziutka, dziesięcioletnia królewna węgierska przybywając do Polski wiedziała, że ma tym krajem rządzić i dbać o dobro jego mieszkańców. Ten zaszczyt i zarazem obowiązek dla młodej dziewczyny może wydać się dzisiaj dziwny, ale w tamtych czasach tak młode osoby przyjmowały obowiązki państwowe. Jadwiga rządziła krajem z pomocą rady królewskiej.

Małżeństwo królowej Jadwigi, która miała zaledwie dwanaście lat ze znacznie starszym od niej Wielkim Księciem Litewskim Władysławem Jagiełłą było poświęceniem z jej strony. Rozumiała, że wymaga tego dobro Polski. Królowa Jadwiga zmarła mając zaledwie dwadzieścia pięć lat. Jest przyrównywana do Bolesława Chrobrego. Tak jak pierwszy koronowany władca Polski tak i Jadwiga przyczyniła się do umocnienia wewnętrznej siły państwa i znaczenia Polski wśród krajów Europy. Między innymi przywróciła polskie panowanie na Rusi Halickiej. Za sprawą jej osoby i rozważnego postępowania Polska weszła w unię z Litwą, przeciwstawiając się wrogiemu i groźnemu Zakonowi Krzyżackiemu. Podjęła ona korespondencję z Krzyżakami, wykazując przy tym dojrzałość, takt dyplomatyczny i nieustępliwość wobec żądań krzyżackich. Uważa się, że podwaliny pod zwycięską bitwę pod Grunwaldem dała właśnie królowa Jadwiga.

Królowa lubiła muzykę, tańce i śpiew. Czytała uczone księgi i opiekowała się nauką, myśląc o odnowieniu uniwersytetu w Krakowie. Znała kilka języków obcych. W testamencie zapisała swoje klejnoty na odbudowę i rozbudowanie krakowskiego uniwersytetu. Jej wolę wykonał król Władysław Jagiełło i dlatego uczelnia ta do dziś nosi jego imię.

Aktywność Jadwigi przejawiała się też w działalności charytatywnej. Opiekowała się biednymi i chorymi nie żałując pieniędzy na utrzymanie szpitali dla ubogich. Królowa zadziwiała swoją urodą i niezwykłą osobowością. Była szlachetna, sprawiedliwa i dobra. Nie okazywała nikomu pychy, gniewu czy niechęci.

Wyeksponowanie ponadczasowych wartości, które przyświecały patronce, w efekcie działań staną się priorytetem dla uczniów naszej placówki. Mottem działań wychowawczych będą słowa Karola Wojtyły z dnia 17 lutego 1994 roku:

„Przyszłość zależy od tego, czy potrafimy zrozumieć do końca tajemnicę jej wielkości i przeszczepić ją na swoje życie,
czy pójdziemy drogą tej duchowej wielkości, którą Jadwiga nam ukazała”

Postanowienia wstępne:

Szkoła stwarza dziecku warunki do całościowego rozwoju wszystkich sfer osobowości oraz udziela wsparcia rodzinie w wychowaniu młodego człowieka. Niezwykle ważne jest więc uzgodnienie stanowiska wychowawczego pomiędzy szkołą a domem rodzinnym. Obie strony będą współdziałać i wspierać się w dążeniu do wszechstronnego rozwoju dzieci i zapewnienia im bezpieczeństwa. Tylko ścisły kontakt domu ze szkołą i konsekwentne przestrzeganie ustalonych norm wychowawczych może przynieść oczekiwane efekty. Podmiotem naszych wspólnych działań jest uczeń, dlatego program wychowawczy szkoły ma służyć dziecku, musi być realny i dostosowany do potrzeb wychowanków

 i warunków szkoły. Poprzez działanie naszego programu wychowawczego dążymy do zintegrowania środowiska uczniów, nauczycieli, rodziców. Program stanowi ogólny zarys działań wychowawczych szkoły i rodziców we współpracy z różnymi instytucjami.

Misja szkoły i zadania szkoły:

1. Przygotowanie uczniów do kontynuowania nauki w gimnazjum.

2. Udostępnienie uczniom oferty edukacyjnej umożliwiającej kształcenie informatyczne i językowe.

3. Wspieranie dziecka w jego harmonijnym rozwoju: fizycznym, intelektualnym, emocjonalnym i społecznym.

4. Stworzenie każdemu dziecku szansy przeżycia sukcesu na miarę jego możliwości, zadbanie o właściwy start dzieci sześcioletnich.

5. Promowanie wysokiej kultury bycia.

6. Wychowanie w duchu patriotyzmu, poszanowania tradycji regionalnej, narodowej i europejskiej.

7. Kultywowanie autorytetu patronki.

8. Wychowanie w poczuciu bezpieczeństwa, tolerancji, zrozumienia i szacunku dla innych osób, tradycji, religii i kultur.

9. Zapewnienie higienicznych i bezpiecznych warunków nauki i pobytu w szkole.

10. Przygotowanie dzieci do życia w rodzinie i społeczeństwie.

11. Stworzenie partnerskich i demokratycznych stosunków pomiędzy uczniami, rodzicami i nauczycielami.

12.Kształtowanie aktywnej postawy wobec problemów ekologicznych współczesnego świata.

Sylwetka absolwenta szkoły:

• posiada odpowiednią wiedzę, ważne i cenne umiejętności, które umożliwią mu podjęcie nauki na wyższym etapie edukacyjnym, w szkole przez siebie wybranej,
• sprawnie posługuje się jednym językiem obcym,
• potrafi wykorzystać nowoczesne media do nauki i pracy,
• odczuwa silne więzi emocjonalne z miastem, regionem i krajem,
• potrafi pracować w zespole, jest kreatywny, przedsiębiorczy, odpowiedzialny i obowiązkowy,
• posiada nawyk stałego uczenia się i doskonalenia,
• prawidłowo komunikuje się z innymi,
• cechuje go wysoka kultura osobista,
• jest wrażliwy na sytuację drugiego człowieka, odczuwa potrzebę i chęć niesienia pomocy,
• dba o zdrowie, higienę, estetykę własną i otoczenia,
• umiejętnie korzysta z dóbr kultury,
• szanuje przyrodę i żyje w zgodzie z nią,
• bezpiecznie i odpowiedzialnie porusza się po drogach,
• odczuwa szacunek do rodziny i jest przygotowany do pełnienia w niej określonych ról,
• zna podstawy samorządności,
• potrafi racjonalnie wykorzystać swój czas wolny;

Wizja naszej szkoły:

Szkoła:

1. Zatrudnia wysoko wykwalifikowaną i przyjazną uczniowi kadrę.
2. Jest dobrze wyposażona w pomoce dydaktyczne.
3. Rozwija zainteresowania uczniów.
4. Prowadzi zajęcia pozalekcyjne.
5. Dba o rozwój fizyczny ucznia.
6. Zapewnia opiekę psychologiczno – pedagogiczną i socjalną.
7. Bierze udział w akcjach na terenie miasta i osiedla.
8. Dba o środowisko naturalne.
9. Organizuje i uczestniczy w imprezach kulturalnych.
10. Współpracuje z rodzicami i instytucjami lokalnymi.
11. Prowadzi promocję szkoły na zewnątrz.

Cele wychowawcze szkoły:

1. Wspieranie wszechstronnego rozwoju ucznia.
2. Rozbudzanie nowych zainteresowań i pozytywnego nastawienia do wiedzy oraz inspirowanie uczniów do twórczej aktywności.
3. Kształtowanie poczucia własnej godności i wartości.
4. Wyrabianie u dzieci cech odpowiedzialności i samorządności:

• Wspieranie i stymulowanie działalności samorządu szkolnego – demokratyczne wybory, tworzenie regulaminu, organizowanie działalności.
• Rozwiązywanie bieżących problemów i konfliktów, przestrzeganie podstawowych praw dziecka i ucznia.

1. Wdrażanie do wywiązywania się z obowiązków ucznia oraz kształtowanie umiejętności samooceny.
2. Rozwijanie potrzeby kultywowania tradycji związanej z patronką szkoły.
3. Kształtowanie postaw prozdrowotnych i proekologicznych, promowanie zdrowego stylu życia, zapobieganie nałogom.

• Organizowanie dorocznych konkursów i akcji np. Sprzątanie Świata, Dzień Ziemi.

1. Kształtowanie postaw patriotycznych, obywatelskich oraz związanych z edukacją regionalną.

• Poznawanie historii regionu – zwiedzanie miejsc tradycji i kultury.
• Kultywowanie tradycji szkoły – organizacja imprez i uroczystości.
• Oprawa uroczystości szkolnych – symbole narodowe.

1. Rozwijanie umiejętności podejmowania decyzji w sytuacjach dotyczących wyboru np. zajęć, sposobu organizowania własnego czasu wolnego i czasu pracy.
2. Wychowanie do życia w społeczeństwie oraz wzmacnianie więzi rodzinnych.

• Współdziałanie z rodzicami – zaproszenia do udziału we wszystkich ważniejszych wydarzeniach szkoły.
• Tradycje rodzinne – obchody świąt i ważnych dat w szkole.

1. Kształtowanie odpowiedzialności za bezpieczeństwo i zdrowie własne oraz innych osób.
2. Wychowanie człowieka otwartego na świat i kulturę innych narodów i społeczeństw.
3. Kształtowanie człowieka obytego z nowoczesnymi sposobami komunikowania się i zdobywania informacji.

PLAN DZIAŁAŃ WYCHOWAWCZYCH W KLASACH I - VI

EWALUACJA  SZKOLNEGO  PROGRAMU  WYCHOWAWCZEGO

Ostatni etap pracy nad szkolnym programem wychowawczym to etap ewaluacji.

Poprawki lub uwagi po przeprowadzonej ewaluacji zostaną zamieszczone jako załączniki do niniejszego programu.

W ewaluacji uwzględniamy opinie uczniów, rodziców, nauczycieli, nadzoru.

Stosujemy następujące sposoby ewaluacji:

- ankiety przeprowadzone wśród uczniów, nauczycieli, rodziców,

- badanie opinii na spotkaniach z rodzicami, na zebraniach samorządu uczniowskiego,

-wypowiedzi nauczycieli na posiedzeniach rad pedagogicznych, opinie samorządu i nadzoru pedagogicznego przekazane ustnie lub pisemnie.